Week  1. 1 Jan. Tot  9 Jan. 2011

Vorige week hebben we heerlijk langs de oostkust van St Lucia gezeild en hebben bij Soufriere eerst naastj de beroemde twee bergen, de Pitons geankerd en daarna bij het stadje Soufriere pal voor het strand. Anker voor de boeg en aan de achterzijde een lange meertros aan een palmboom vastgeknoopt. Hier krijgen twee z.g. boatboys het met elkaar aan de stok. Een van hen beweerde al op zee met ons een afspraak gemaakt te hebben om ons te assisteren bij het afmeren. Wij hebben dit afgewezen en pas later contact gemaakt met de tweede boatboy. De heren op elkaar schelden en de boei waar wij willen afmeren wordt door de eerste met zijn bootje geblokkeerd. Enfin, het is bij een scheldpartij gebleven maar het blijft onaangenaam en zeer lastig om met deze knapen te onderhandelen. Ze vragen altijd te veel dollars voor dit klusje en de charter boten betalen altijd wat ze vragen. Wij en de andere zwervers onderhandelen altijd over de prijs. Op 10 meter liggen wij met de FS van een prachtig strand met spelende kinderen en een paar mooie restaurantjes. Heerlijk gedineerd in het romantische restaurant The Hummingbird en als je naar beneden vanaf het terras kijkt zie je op 30 meter de Flying Swan in de maneschijn zachtjes schommelen. Wat een geluksvogels zijn wij toch!  Oud en nieuw zijn we weer terug in Marigot bay en vieren samen met de bemanning van Seaquest oud en nieuw gedeeltelijk aan boord van de Seaquest waar we een heerlijke barbeque diner hebben en in een van de cafés in de baai. Super gezellig.

We bezoeken ook vanuit Marigot met een busje de hoofdstad Castries .  We zeilen zondag 2 jan terug naar Rodney Bay en we genieten nog van de laatste uurtjes met Mark aan boord. S’middags zwaaien we Mark uit die met een taxi naar de andere kant van het eiland moet om daar in te checken op de internationale luchthaven. Het was een erg gezellige week samen met Mark en jammer dat hij weer naar huis moet. Dochter Victoria blijft nog een week en samen met haar zeilen we naar het Noorden. We zwaaien Mark uit en gaan buiten in de baai voor anker liggen. We borrelen op Odd@Sea die naast ons ook in de baai liggen. ‘s Avonds genieten we van Reggea muziek vanaf het strand die uit de vele daar geparkeerde auto’s met superboxen klinken. Het is op dit eiland schijnbaar zondagavondgebruik. De volgende dag klaar ik met de rubberboot uit in Rodneybay Marina en halen we het anker op voor een mooie zeiltocht van maar 24 mijl tot de zuidpunt van het eiland  Martinique. Tussen de eilanden waait het altijd een windkracht 5 tot 6 met flinke golven. Het is dan ook stevig zeilen maar wel in de korte broek en een heerlijke zon. We gaan in het zuiden in een prachtige grote baai Cul de Sac  Du  Marin voor anker. We liggen tussen een honderdtal andere jachten vlak voor het stadje Marin. Op 4 jan. gaan we eerst tanken en daarna meren we af in de Marina van Marin. Heerlijk weer water en stroom. Een paar boxen verder ligt de Minor erg gezellig. Op de steiger droog ik de reserve zeilen en kan ze daarna weer klein opvouwen. Deze zeilen liggen in de voorhut en dus erg in de weg als er gasten zijn, dan verhuizen ze naar het voordek, waar ze als het regent erg nat kunnen worden. In het locale zeilers café is internet dus Martine is er weer druk mee. Met de dinghy naar de supermarkt en wasserette. We krijgen onderweg een enorme hoosbui en we schuilen onder en tussen de drijvers van een catamaran. De bemanning van die cat moet wel erg vreemde geluiden gehoord hebben onder hun boot maar komen niet kijken naar de drie verzopen katten in een rubber bootje. De volgende dag 5 jan. zeilen we de baai weer uit en hebben een prachtige tocht langs de 570 foot hoge losstaande Diamond Rock, langs  de oostkust van Martinique 15 mijl naar Grande Anse d’ Arlet een rustige baai, helder water en aan een wit strand een klein dorpje. Hier lekker zwemmen en het dorpje verkennen.

Na een korte tocht  van 8 mijl, komen we aan in de grote baai  van Fort de France en gooien het anker uit vlak onder het Fort St Louis op 30 meter van de boulevard. Fort de France is de hoofdstad van Martinique en is een van de grootste stadjes in de Carib. Luna Verde gooit naast ons ook het anker uit en samen met de bemanning van Cornelus, Wil en Diana hebben we een gezellige borrel en praten we bij aan boord van de Flying Swan.  ‘s Avonds verkennen we het stadje en drinken koffie op een van de haven terrasjes. 8 jan. Een trieste dag en nemen we afscheid van Victoria na een top en gezellige 14 dagen. We hebben een auto gehuurd en karren voordat we haar bij het vliegveld wegbrengen een stuk van eiland rond. We bezoeken nog samen de Oostzijde van het eiland en hebben nog een aangename lunch in een strandtentje. Op het vliegveld pinken we een traantje weg en daar gaat ze onze lieve middelste dochter. Ze vliegt eerst met een lokale vlucht naar Castries St Lucia en daar pakt ze de vlucht naar Londen en Amsterdam. Op de terugweg naar Fort de France bezoeken we nog de grote Carrefour en doen ruim inkopen. Zondag 9 jan. Rijden we het hele eiland rond, 250 km en genieten enorm van de mooie uitzichten, stranden en dorpjes. We drinken koffie en lunchen aan de Oostzijde, de windzijde van het eiland en gaan dwars door de bergen retour naar de ankerplaats van FS. Moe en voldaan en vol van de indrukken duiken we op tijd de kooi in.

Week  2.  10 Jan. Tot  16 Jan. 2011

Martine laat eerst bij een oogarts haar ogen controleren daar had ze problemen mee maar gelukkig is er niets ernstig aan de hand.

Daarna halen we het anker op en schuiven met een mooie wind de baai van Fort de France uit en langs de westkust zeilen we naar  het maar 14 mijl verder gelegen St Pierre. Deze nu erg kleine stad ligt aan de voet van de Mt Pelee vulkaan. Op 8 mei 1902 is er een grote uitbarsting geweest van deze vulkaan en ruim 29.000 mensen zijn hierbij omgekomen. Slechts twee mensen hebben het overleefd omdat zij in een stevige gevangenis opgesloten waren. Er waren vooraf voldoende waarschuwingen geweest echter de gouverneur wilde niet luisteren, kon de situatie niet aan en wilde ook om politieke verkiezingsredenen de toen als het Parijs van de Carib bekend staande stad niet ontruimen. Men kan nu nog de ruïnes bekijken van verschillende gebouwen en huizen. Ik klaar uit bij het toeristenbureau en we bezoeken samen met Luna Verde de lokale kroeg.

Midden in de nacht slaan we door valwinden van het anker en kunnen nauwelijks het jacht wat achter ons ligt ontwijken. We ankeren opnieuw in het stikdonker op een andere plaats maar daar begint een Amerikaanse schipper te roepen dat we te dicht bij hem zijn gaan liggen. Hij had 60 meter ankerketting uitstaan riep hij en dit op 4 meter diep water. Dus wij weer anker op en een nieuwe plaats opgezocht. Na een uur liggen we weer vast en kunnen we eindelijk weer pitten. We steken de op 11 jan . De straat tussen Martinique en Dominica over, een wilde tocht en het middenluik lekker open, dus de zithoek kussen lekker zout en meren af in de baai  bij de stad Rosseau. Op 12 jan varen we door naar de mooie Prince Rupert Bay met de plaats Portsmouth. Hier zijn de boat boys georganiseerd en we meren af aan een mooringboei. Dankzij deze organisatie hebben we geen problemen met deze op andere plaatsen zeer agressieve locals die je van alles aan willen smeren. Hier super vriendelijke vaste prijsafspraken en men houdt dag en nacht de afgemeerde jachten in de gaten, perfect! We regelen meteen een excursie en gaan samen met  Luna Verde met een soort kano de prachtige rivier, Indian River bezoeken. Deze mooie rivier is geheel overkapt met bomen uit deze bomen komen luchtwortels omlaag. Overal vogels en we kijken onze ogen uit. Op het bovenstroomse eindpunt staat een hutje waar we bij een local boy een biertje drinken. Een mooie tocht. De volgende ochtend 13 jan, gaan we samen met Luna Verde met een gids en klein busje een mooie toer maken rond en over Dominica. De gids weet erg veelover het eiland, haar bevolking en de planten en dieren. Regelmatig stopt hij plukt wat van een struik of boom en verteld wat het is en wat je er mee kan doen. We bekijken een kano bouwplaats waar met uit een boom met de gehele familie een vissers kano/boot aan het bouwen is en we stoppen bij een bananenverwerkingslocatie. We lunchen weer in een erg leuke strandtent en we bezoeken in het rainforest een natuurpark met waterval, genaamd Emeral Pool. Morgen hebben we nog een lay-day in deze baai. Luna Verde slaat los van zijn mooring doordat de landvasten aan de boei door de harde valwinden vannacht doorgeschavield zijn. Gelukkig waren ze aan boord en kunnen ze weer afmeren. De Minor, met Pauli en Tjebbe, meert ook af en we hebben met elkaar heerlijk gegeten in de locale strandtent. 15 jan vertrekken we naar de volgende eilanden, de Isle des Saints groep, ongeveer 20 mijl zeilen. Veel vliegende vissen onderweg, grote hoge golven en een mooie bakstagwind met zon, wat willen we nog meer. Super zeilen. We laveren tussen deze groep eilanden door en willen net voor de ankerplaats voor het dorpje Bourg Des Saintes de motor starten echter geen koelwater. Shit dus we zeilen de FS naar de ankerplaats en droppen daar na wat laveren het anker. Direct weer de impeller gedemonteerd maar daar is niets mee mis, dus het is weer het leegzuigen, door golven en snelvaren van de wierpotten. Vanaf nu draaien we bij dit soort overtochten de beide wierpotten dicht. Dit zijn de water inlaten van het koelwater van de motor. Wel vreemd dat dit na al die jaren optreedt. Natuurlijk bezoeken wij dit erg schattige dorpje en strollen lekker rond, kopen vers brood en drinken een drankje. Op zondag 16 jan. zeilen we via de westkust van het volgende eiland Guadeloupe naar  de baai Anse Des Haies waar we in kraakhelder water ankeren. Direct lekker zwemmen en ook weer een stukje onderwaterschip schoonpoetsen. Dit groeit elke dag aan met allerlei soorten aangroei, dus bijhouden anders gaat de zwaan te langzaam varen. In Trinidad gaat zij op de kant en brengen we nieuwe anti fouling aan. Luna Verde vaart nu met ons op en we hebben samen een gezellige avond.

Week 3.  17 Jan. Tot 23 Jan. 2011

Maandag 17 jan. Zijn we op weg van Guadeloupe naar de noordpunt van Monserrat, Little Bay

De op het eiland aanwezige vulkaan Soufriere is in 1995 uitgebarsten en heeft de hoofdstad Plymouth geheel onder de as gelegd. Daardoor is de gehele zuidelijke helft van Monserrat verboden gebied en wanneer wij erlangs varen zien we de daken van de huizen nog net boven de as uitsteken. Door valwinden wervelen enorme aswolken omhoog en ver de zee in. Wij varen met een grote boog om het eiland heen maar ruiken toch de sulfaat lucht van de nog steeds actieve vulkaan. Wat een desolaat gezicht. We ankeren op een van de weinige baaien van het eiland, klaren niet in en na een zeer onrustige nacht waarin sterke valwinden ons bijna van het anker willen afslaan vertrekken we de naar St Kitts, Marina Porte Zante. Een fantastische zeiltocht langs het eiland Nevis, langs The Narrows en naar ST Christopher, St Kitts. We krijgen een mooie plaats in de marina van het plaatsje Basseterre. Hier meren ook cruiseschepen af, soms wel drie per dag en de passagiers van deze enorme schepen, soms wel 2500 mensen per schip worden hier op de kade gedropt en doen een snel rondje eiland en verder worden ze door een nieuwe winkelwijk geloodst. Hier souvenirs, juwelen, parfums en mooie klokjes, duty free en dit alles bijna altijd gerund door mensen uit India. De spin-off voor de locale bevolking is nihil. We blijven een dagje hier en klussen wat aan boord, internetten en wandelen door het stadje. We koken aan boord van de FS en loodsen de potten en pannen over naar de Luna Verde waar, Wilma het een en ander aanvult en we heerlijk samen dineren. Donderdag 20 Jan. Vertrekken we al vroeg naar St Maarten. Luna Verde haalt ons in en we kunnen mooie foto’s en film maken van elkaars schepen. We zeilen langs St Eustatius en Saba, we zien ver aan stuurboord St Barths en na 50 mijl laten wij het anker vallen in de Simpson Bay. We moeten wachten op de brug om in de Simpson Bay Lagune te kunnen varen en om 17.30 is het zo ver.  Direct na de brug is de St Maarten Yacht Club met een enorm terras en we worden zoals elke boot die hier binnen komt, verwelkomd met applaus en uitbundig zwaaien. Een erg leuke traditie. Ook wij gaat regelmatig later rond die tijd een pintje drinken in de club en mensen binnen zwaaien. We hebben een plaatsje gereserveerd in de Simpson Bay Marina en genieten weer van water, stroom, een wasserette en een vaste steiger.

Vrijdag 21 jan plukken we dochter Stephanie en vriend Joris van het vliegveld en besteden de rest van de dag omweer heerlijk bij te kletsen. Het weekend varen we met de dinghy als toeristen in de lagune en we huren een auto waarmee we zondag lekker het hele eiland rondtoeren. We stoppen overal, koffie, lunch, lekker zwemmen. St Maarten toch een gek eiland met een wat Franse sfeer natuurlijk op het Franse gedeelte en een Amerikaanse rommelige uitstraling op het Nl gedeelte van het eiland. Natuurlijk ook te veel te grote auto’s en overal die lelijke reclame borden langs de weg en in de dorpen. In de Simpson Bay Lagune liggen langs verschillende locaties/jachthavens enorme motorjachten waarop de bemanningen als een stelletje nichten de gehele dag met een zeem en poetsdoek hun boten aan het poetsen zijn. Sommige hebben wel 10 tot 40/50 stuks bemanning aan boord en maar poetsen en zich vervelen. De eigenaar komt maar een paar keer per jaar aan boord en verder moeten ze het hebben van chartergasten. De chartermarkt is redelijk slecht dus dan maar weer wat poetsen. Wat een rijkdom deze miljoenen kostende schepen. In de lagune zelf liggen een paar honderd jachten zoals wij die onderweg zijn of die hier redelijk permanent voor anker liggen. De gehele wereld is hier verzameld erg leuk om sommige van deze zeilers hier te ontmoeten. Het weekend relaxen we wat.  In het Holland House te Philipsburg lunchen we uitgebreid en daarna weer heerlijk terug naar de marina aan boord.

Week 4.  24 Jan. Tot 30 Jan. 2011

We nemen afscheid van Thijs en Wilma van de Luna Verde, we hebben samen een zeer leuke en gezellige tijd gehad en we verlaten de lagune door de brug en zeilen om de westpunt van Sint Maarten naar de andere kant, het Franse gedeelte en ankeren in Marigot Bay We lopen door dit kleine stadje en Stephanie scoort daar nog twee jurkjes. In de baai komt vanuit de zee een swell binnen en FS schommelt heerlijk achter haar anker. Ergens aan boord horen we bij elke beweging een tikje ligt in de kooi steeds te wachten tot het ophoudt, je denkt laat maar, echter dus niet. Midden in de nacht eruit en op zoek naar de dader. Na lang zoeken ergens onder in een kastje, rollen die schattige boerenbond eierdopjes zachtjes tegen elkaar aan.

We zeilen naar Anquilla, Road Bay, 13 mijl en ook daar huren we een auto en bezoeken uitvoerig dit eiland.Geweldig mooie stranden en we nemen dan ook regelmatig een duik. Stephanie en Joris genieten enorm van het mooie weer, lekker zeilen en heerlijk ontspannen. We zeilen terug naar Sint Maarten, Simpsonbay en daarna varen we naar Sint Barths, en gooien het anker uit in de prachtige baai van Anse de Colombier 13 Mijl. Wel een ruig tochtje, aan de wind, windkracht 5 met hoge golven. Hier ontmoeten we weer Luna Verde en natuurlijk de borrel was weer heel gezellig. We wandelen over steile rotspaden naar de volgende baai en klimmen daarna de berg op en dalen daarna via een super mooi begroeid paadje weer terug naar onze baai. Zondag 30 jan. Meren we af in de sjieke hoofdstad van het eiland Gustavia. We gooien het anker midden in de haven uit, steken 50 meter ketting en meren af met de achterzijde van de boot aan de kade. Klein stadje, dure winkels en grote jachten met dito bemanningen en gasten. We sluiten de week af met een diner in een erg leuk restaurantje aan de haven.

Maandag 31 jan. Shoppen we eerst in de locale supermarkt, gooien om 1200 uur de trossen los en zeilen terug naar Anse de Colombier. Heerlijk zwemmen en relaxen daar in onze vertrouwde baai van Sint Barths.