We verlaten de mooie Marokkaanse kust met haar bijzondere havens en bevolking en vertrekken rond 12.00 uur samen met de Felice van Conny en Wolfgang en Blue Spirit van Rene. We hebben de afspraak om elkaar om de 2 uur via de marifoon te bellen, zolang dit nog kan. Rene vaart solo en dit is voor hem en voor ons een extra veiligheid en erg gezellig om elkaar zo af en toe te spreken. De weersvoorspelling was goed echter na enkele uren strekt het dicht en net voor het donker wordt gaat het bijhoorlijk poeieren, windkracht 7. Het is aarde donker en een eindeloze rij van enorme golven komt over stuurboord op ons afrollen. We reven het grootzeil en met de kleine stagfok lopen we met halve wing een mooie 7 knopen door het water. Af en toe kletst een top van zo’n grote golf net over de rand van de kuip. De drie schepen lopen redelijk gelijk op en af en toe zien we boven op een golf het top lichtje van de andere twee boten in de verte even te voorschijn komen. De Zwaan zeilt heerlijk en je voelt dat het een goed zeeschip is. Af en toe maken we een schuiver en moet je je goed vastzetten wil je niet van de kuip bank glijden. Om de beurt houden we wacht en slapen we wat tot rond een uur of zeven het weer langzaam licht wordt. Een heerlijk ontbijt doet wonderen en de wind neemt iets af tot 5 a 6 beaufort. Doordat we hard lopen zien we in de tweede helft van de middag al het eiland Lanzarote in de verte opdoemen. In de loop van de avond valt de wind weg en liggen we in de luwte van Lanzarote en we varen op de motor langs het eiland. Net voor het donker wordt bezoekt een grote school van dolfijnen nog de zwaan en het is een genot om deze prachtige dieren rond de boot te zien en te horen. Martine maakt een heerlijk diner en langzaam schuiven we langs met lichtjes bezaaide hellingen van Lanzarote. Om 02.30 de volgende dag meren we af in de mooie marina Puerto Calero en slapen een gat in de dag. Het was een mooie en spannende oversteek.

We genieten van deze moderne marina en fietsen in en rond de haven. Samen met Rene gaan we met de taxi naar Arrecife de hoofdstad en doen inkopen, lunchen daar en wandelen door de stad. Lanzarote is een vulkaaneiland, 795 M2 groot en is grotendeels bedekt met gestolde lava in zwart, roze, paars en okertinten en het is bezaaid met bijna 300 vulkanen. Dit geeft een adembenemend maanlandschap. De lokale architectuur harmonieert in veel gevallen met dit landschap. De kunstenaar en stedenbouwkundige Cesar Manrique 1919 / 1992 heeft een enorme invloed op de architectuur van dit eiland gehad. ter bescherming van het landschap heeft hij met de bestuurders van het eiland voor elkaar gekregen dat er bindende bouwvoorschriften aangaande hoogte en stijl van nieuwe gebouwen bepaald werden..

We zeilen een heerlijke 9 mijl langs okergele bergen naar de volgende nieuwe marina Rubicon.

We meren af langs de Abel T een mooie 50 feet Bestewind met aan boord Linda, Marius met twee kids, We kennen Linda van de vertrekkersdag en zij zijn bezig met een rondje Atlantic. Erg gezellige buren en we maken ook kennis met hun vrienden de bemanning van de Belgische Echo, Erwin en Katelijn ook met twee kids aan boord. We borrelen veel samen, vieren een verjaardag aan boord van de Abel T en samen met Rene gaan we een keer luxe uit eten.

We worden vroeg in de ochtend ruw gewekt door een helikopter en spoedig blijkt dat er een 50 ft zeiljacht in nood is. Hij is met motorpech, net voor de haven voor anker gegaan en is door de harde wind van zijn anker geslagen. Noodoproepen hadden eerst geen effekt, slechts na 2 uur wordt er gereageerd en komt er hulp. Ondertussen is dit schip tegen de havenmuur gedreven en met enorme dreunen slaat de zijkant tegen deze rotsen. Dit kan je ook overkomen , wat een pech. De inmiddels gearriveerde reddingsboot heeft veel moeite een sleeplijn over te brengen en eindelijk na 3 pogingen wordt hij van de wal weggesleept. Fikse schade aan zeereling en zijkant maar gelukkig wel te repareren. Om 12 uur maken we los en zeilen tussen het kleine eiland Islas de Lobos en Fuertoventura door. Ook dit eiland is vulkanisch en redelijk grauw van kleur. Vooral de zwarte stranden zien er onaantrekkelijk uit. Samen met Echo, AbelT en Blue Spirit meren we af in het kleine haventje van Castillo. Deze was ook meteen vol en andere jachten worden doorverwezen. Langs de haven een Engels / Duits georiënteerde toeristen stadje met een mooi strand.

Weinig wind, mooi weer en langzaam schuiven we de 18 mijl naar het volgende haventje. De Nederlandse vloot schuift mee en na een aantal uren meren we af in deze tussen haven. Natuurlijk weer uitgebreid borrelen en samen met Rene en de partner van Rene, Birgit, die inmiddels ingevlogen is, uit eten in een neon tentje.

Na een mooie tocht langs vooral in het laatste stuk prachtige witte stranden en azuur blauw kristal helder water meren we af in de kleine haven Morro Jable. Langs deze stranden, staan enorme hotelcomplexen en appartementen, dus de toeristenindustrie speelt in dit gedeelte van het eiland een belangrijke rol. De stranden zijn wit dankzij het uit de 100 km oostelijker gelegen Sahara, Sahara zand dat hier al honderden jaren aan komt waaien als de wind uit de goede hoek waait. De haven is tevens een ferry haven en de jachthaven is alleen voor locals. Gelukkig krijgen wij een plaatsje aan de steiger en Abel T gaat aan de kade liggen. We pakken de vouwfietsen en fietsen terug naar deze witte stranden en ontdekken een mooie boulevard waar we heerlijk lunchen aan het strand met uitzicht over het de zee. Later op de dag gaan we samen met Rene en Birgit nog in een strandtentje, met de blote voeten in het zand, een heerlijke hamburger scoren. Morro Jable is een oud vissersdorpje ingeklemd tussen de moderne vakantieoorden, gelegen op het schiereiland van Fuerteventura, genaamd Peninsula de Jandia.

Om 03.45 uit de veren en trossen los. We zeilen nog in het donker langs de zuidpunt van het eiland en beginnen aan de oversteek naar het volgende eiland Gran Canaria. We zijn van plan daarna via het dan weer volgende eilanden Tenerife en La Gomera via de noordzijde van Gran Canaria weer terug te gaan naar de uiteindelijk vertrek haven Las Palmas. In alle haven komen we ARC / Atlantis Rally Cruisers /boten tegen die we herkennen aan de blauw witte ARC vlag. Ook wij voeren deze vlag en geeft aanleiding tot met elkaar kennis maken. Door deze rally is het behoorlijk druk op het eiland Gran Canaria en alle havens liggen bijna vol. Gelukkig hebben onze vrienden Jack van Tim Hau en Denies en Etienne van LaLuna voor ons een plaatsje kunnen regelen in de erg leuke haven Mogan. Zij liggen hier al een tijdje en we hebben van elkaar afscheid genomen in Cascais Algarve. Zij vertrekken uit Mogan samen naar Gambia en daarna naar Suriname. Na een mooie overtocht is het weerziens met deze vrienden super gezellig en we raken niet uitgepraat over onze belevenissen. Mogan is het Saint Tropez van de Canaris en wij hebben een super leuke tijd hier.. Laura Dekker meert naast ons af en we gaan samen wat eten in de stad. Leuk meisje, weet best wel veel over zeilen en de techniek maar het blijft een meisje van 15 jaar met al haar voor en nadelen. We praten over haar tocht, haar verleden, haar ouders, haar dromen en haar toekomstige reis. We blijven haar toch een beetje te jong vinden om dit avontuur aan te gaan maar natuurlijk wensen wij haar een goede vaart en een behouden thuiskomst. Ik krijg van Deniese en Etienne mijn eerste duikles met mijn duik apparatuur en na een twee uur spartelen krijg ik mijn peddeldiploma. Twee buren verder is een duikschool en zij vullen mijn fles weer. We nemen met een traan en een lach afscheid van La Luna en Tim Hao en we hopen hen weer ergens te ontmoeten.

Samen met Blue Spirit zeilen we de oversteek naar het volgende eiland Tenerife. Mooie zee, weer weinig wind, prachtig zicht op beide eilanden en na enkele uren meren we af in de nieuwe marina van Las Galletas. Daar ontmoeten we weer de Pelagie, van Hanneke en Nils en Felice van Wolfgang en Conny.

De belangrijkste laptop voor navigatie en communicatie met Iridium satelliet telefoon is kapot en hier probeer ik in een lokale computer shop een nieuwe koelings fan te regelen. Gaat dus niet lukken en ik wordt gek van deze elektronica. Dan Maar proberen op Gran Canaria.

We gaan heerlijk drie dagen met de ferry en met een huurauto La Gomera verkennen. Blue Spirit gaat zelf naar Gomera . Er staat een enorme zee en aan de snelle ferry is iedereen na 10 minuten zeeziek. De zakjes zijn snel gevuld en de bemanning loopt zich rot om nieuwe zakjes rond te delen. Op La Gomera zien we de Blue Spirit afmeren en wij vertrekken naar een prachtige Parador National waar we de eerste nacht logeren. We duiken het zwembad in en relaxen heerlijk in dit prachtig gerestaureerde oude monument. Met een huur auto scheuren we over dit prachtige eiland met ongekende mooie wegen, vergezichten, haarspel bochten, diepe ravijnen en in de hoge bergen het prachtige nationaal park, de Garajonay. Het 40 M2 grote nationale park is het grootste bewaard gebleven bosgebied van de hele archipel. Door de unieke weersomstandigheden met name de constante miststroom zijn permanente dauw en luchtvochtigheid gewaarborgd Er groeien meer dan 450 soorten planten en bomen en de vegetatie bereikt vaal ongekende afmetingen en laat bezoekers zien hoe een mediterraan bos er voor de laatste ijstijd uitzag Het park staat ook op de Werelderfgoed lijst van Unesco.

De tweede nacht logeren we in een mooi oud hotel aan de ander kant van Gomera met uitzicht over een diepe kloof en zee. Via allerlei kronkel wegen rijden we het hele eiland rond en na drie dagen gaan we met de ferry terug en een busrit verder komen we weer in onze haven aan en ploffen voldaan in de kuip van Flying Swan.

Korte tocht vanwege een stevige tegenwind en hoge golven naar de tussenstop San Miquel. Tussen de eilanden kan het ineens enorm gaan waaien door de acceleratie zones. Deze wordt veroorzaakt door de vorm van de eilanden en het kan ineens gaan waaien van 0 tot een dikke 7 beaufort. Dus dat gaan we niet doen vandaar dat we even een tussenstop maken.

We vertrekken vroeg voor de laatste tocht naar de ARC vertrek haven op Gran Canaria, Las Palmas.

We zeilen aan de wind langs de Oostzijde van Tenerife en de westzijde van Gran Canaria en genieten van het prachtige uitzicht op beide eilanden. Onderweg komen een paar kleine walvissen een kijkje bij ons nemen en deze grienden? Kunnen we in het heldere water uitstekend zien zwemmen. Een prachtig uniek gezicht wat we met een camera proberen vast te leggen. Het wordt al snel donker en rond een uur of negen ronden wij de kop van het eiland en zien in een zee van lichten de haven voor ons. Met behulp van de Garmin plotter, radar en kaart vinden wij de ingang en achter in de jachthaven Muelle Deportivo en meren omstreeks 23.00 uur af. We melden ons en de volgende dag werken we noodzakelijke paperassen af en krijgen een ligplaats aangewezen op ponton S locatie 23. Het spel kan beginnen.