Verslag 1 Juni-Juli. 2010.
24-26 Juni Santander.
Door een luchtverkeersstaking boven Frankrijk kan Juliette niet weg en komt weer aan boord voor twee extra super gezellige dagen. We verhuizen van de jachthaven naar een kleine baai voor de stad en gaan voor het strand voor anker. We struinen de hele stad door, maken een rondrit met de stadsbus en bezoeken op een prachtig schiereiland het Palacio Real de la Magdalena en de Zoo de la Magdalena. Rond de stad zijn prachtige stranden en deze liggen vol met bakkende Spanjaarden. Juliette wordt zaterdag door nieuwe Spaanse vrienden, opgedaan op de luchthaven van Bilbao, weer opgepikt en vertrekt na top tijd aan boord van de Zwaan terug naar Nederland. Ik ga solo verder tot La Coruna. In de baai komen nog twee andere vertrekkers, Ilona een mooie houten tweemaster van Joop en Meta en Wing 4 , een koopmans van Willem en Ingeborg ankeren en we maken kennis. Zij gaan ook richting zuiden en we varen samen langs een aantal Spaanse haventjes.
27 Juni Santander – San Vincente de la Barquera 28 mijl.
Vroeg vertrokken en buiten staat weer die enorme swell. Met weinig wind motorzeilen we langs deze woeste Spaanse noord kust. Door de zeemist is de kust moeilijk te zien, maar af en toe trekt deze op en zie je hoge bergen die verder landinwaarts nog hoger zijn. Af en toe in het dal een dorpje met witte huisjes en een kerkje. Kleine visser bootjes scharrelen hun kostje bij elkaar en je moet goed uitkijken wil je niet over een visserboeitje varen met alle mogelijke gevolgen vandien ( Lijn in de schroef ). San Vincente ligt aan een kleine estuaria en we ankeren voor het stadje aan de rand van een vaargeul. Ik doe boodschappen in het stadje, kijk in een leuke kroeg naar Engeland-Duitsland en vaar met de rubberboot een heel eind de rivier op. Ik zet de buitenboord motor uit en drijf langzaam de rivier weer af. Prachtige heuvels, doodstil, er is niemand en af en toe hoor je een zangvogel of een vis die uit het water opspringt.
28 Juni San Vincente de la Barquera – Gijon 58 mijl.
Samen met Ilona en Wing onderweg. Weer te weinig wind om het hele stuk te zeilen. Nu helder weer en ik zie achter de eerste rij bergen aan de kust, hoge bergen met zelfs sneeuw op de toppen. Het is een prachtige ruige kust en we varen uren langs onbewoonde bergen en dalen. Ik volg een kleine vissersboot en ik meet een drijfnet van zeker 2 mijl die hij vanuit zijn boot laat vieren. Gelukkig zinken deze netten naar de bodem en kleine drijvers houden het net dan omhoog, zodat de vissen erin kunnen zwemmen. Deze blijven met hun kieuwen achter het net hangen. De visser haalt dit net met behulp van een lier na enkele uren weer binnen. Ook de kreeftenvisserij wordt hier druk beoefend, met kleine korfjes die met elkaar verbonden zijn. Ongeveer 50 stuks per keer. In Gijon meer ik af in de stadshaven, Antepuerto, na eerst wat diesel getankt te hebben. Na het zelfgemaakte diner, drink ik nog wat op de kade waar zich voor een kroeg zeker 150 mensen gezellig staan te drinken en te praten in de ondergaande zon.
29 Juni Gijon – Ria de Ribadeo 63 mijl.
Vertrokken om 08.00 uur- aankomst 20.00 uur. Een flink stuk zeilen. Het is prachtig weer en we krijgen bezoek van twee grote dolfijnen, die een tijdje bij de boeg mee zwemmen. Altijd een feest om deze dieren te observeren. Ik vaar op de elektrische automatische piloot, heerlijk om dan je handen vrij te hebben. Ik lees veel, kan wat kokkerellen en doe af en toe een kort hazenslaapje van ongeveer 15 minuten. Ik heb dan een keukenwekker om mijn nek die ik steeds weer 15 minuten kan door draaien, nadat ik even rondgekeken heb of er iets bijzonders te zien is. Na 3 of 4 keer ben ik weer zo fris als een hoentje en kan weer door. Ik meer af, nadat ik onder een hoge brug doorgevaren ben, in een leuke marina bij het stadje. Vandaag is een flinke ruk geweest en ik duik na het eten heerlijk op tijd in mijn kooi.
30 Juni Ribadeo – Vivero 35 mijl.
Heerlijk uitgeslapen en ook top dat je hier geen rekening hoeft te houden met getijde stromen. Alweer zo’n mooie dag echter veel te weinig wind. Dus dan doen we het ijzeren zeil maar weer aan. Met een kalme zee met oceaandeining ploffen we richting het volgende haventje, ondertussen genieten van zee en kust. In Vivero anker ik voor een prachtig strand Playa de Covas waar zelfs in deze baai dolfijnen op bezoek komen. Ook Ilona en Wing ankeren later ook hier en we drinken gezellig aan boord van Ilona een borrel. Het stadje stelt niet veel voor, ik doe later wat boodschappen in de lokale supermarkt. Ik begin al aardig de weg te vinden in dit soort winkels, dat gaat Martine maximaal misbruiken denk ik.
1 Juli Vivero – Ria de Cedeira 30 mijl.
Op weg naar La Coruna loop ik nog een mooie baai aan, Ria de Cedeira. We zeilen nu echt langs de uiterste noordwest hoek van Spanje met indrukwekkende kapen. La Estaca De Bares, Cap Ortegal, La Pointe Candieira, Le Cap Prior, etc. Een imponerende aanblik die hoge rotsen die, een door een lichte zeemist omgeven zijn. Overal zie je witte windmolens het landschap ontsieren. Wat een horizon vervuiling. Zouden ze ook hier niet in de gaten hebben dat het de duurste oplossing is voor ons energieprobleem! Ik gooi het anker uit in deze natuurlijke baai en geniet van de omgeving. Ik ga met de rubberboot op verkenning en bezoek het stadje en eet een hapje in de lokale tapabar.
2 Juli Ria de Cedeira –La Coruna 25 mijl.
Dan vandaag op weg naar de beroemde tussenstop en vertrekkers haven La Coruna. Al snel zie ik deze grote baai, Ria de la Coruna, opdoemen en herken ik de enorme vuurtoren, gebouwd in de Romeinse tijd, Torre de Hercules, 104 meter boven de waterspiegel. Weer even tanken in de spiksplinternieuwe marina Coruna, die bijna geheel leeg is en daarna ankeren we op die locatie waar Martine en ik in 1979, dus 31 jaar geleden ook geankerd hebben. Dat is maar van korte duur want na een tijdje komt de reddingsdienst ons vertellen dat het verboden is om hier te ankeren. Zelfs de havendienst begint Flying Swan op te roepen dat we daar moeten ophoepelen. Ondanks dat dit een officieel toegestane ankerplek is. Later hoorden we dat het een soort Marina Maffia is , om ons in de veel te dure marina te loodsen. Dus anker op en ik meer af in de gezellige oude stadsmarina , Darsena de la Marina. Deze marina ligt midden in de stad met op de kade terrasjes, de oude binnenstad op loopafstand en veel vertrekkersboten aan een steiger, supergezellig. Buiten een zeer internationaal gezelschap maken we kennis met een erg leuke groep Nederlandse boten die allemaal naar het zuiden trekken. Ik noem er een paar: Ilona en Wing natuurlijk. Anderen zijn, La Luna van Etienne en Deniese, Luna Verde van Thijs en Wilma , Tin Hau van Jack, Blue Spirit van Rene en Birgit, Aquaholic van Rein en Monique, Liberty van Eric en Margreet, Pélague van Nils en Hanneke. We komen ze natuurlijk overal weer tegen en dat is supergezellig. Flying Swan wordt van binnen en buiten grondig schoon gemaakt en alle sporen van mijn vrijgezellenbestaan worden gewist. De wasmachines in het clubhuis maken overuren en tussendoor bezoek ik uitgebreid de stad en omgeving. Met mijn fietsje cross ik heuvel op en af en bezoek natuurlijk ook die beroemde vuurtoren Torre de Hercules. Ik probeer een kort filmpje te maken maar wordt bijna van de top afgeblazen door de straffe wind.
3 – 7 Juli La Coruna.
Keurig op tijd landt Martine, na twee maanden elkaar gemist te hebben, op het vliegveld van Coruna en met de shuttlebus terug naar de stad en jachthaven. Heerlijk weer om haar aan boord te hebben. Ik heb een feestmaal gekookt en we drinken koffie in de stad. Vier dagen brengen we door in deze supergezellige stad. We kijken met de hele Hollandse kolonie naar twee voelbalwedstrijden in een sportcafe en samen met de misschien wel 2000 Spanjaarden op het stadhuisplein. Met moeite nemen we afscheid van deze tussenstop en zakken af naar de beroemde Spaanse Ria’s.
8 Juli La Coruna – Ria de Corme Y Laxe Corme 35 mijl.
Een korte tocht, mooie deining om lekker in te schommelen voor Martine en prachtig weer. Een grotere overgang is nauwelijks denkbaar. De drukke havenstad La Coruna en deze stille natuurbaai en het piepklein vissers dorpje Corme. Met het bijbootje naar de wal en we maken een avondwandeling en drinken koffie in de lokale kroeg waar met veel klappen op de tafel door een groot gezelschap een kaartspel, toepen ?, gespeeld wordt. Alleen de mannen spelen de vrouwen zitten buiten met de kinderen op het plein onder de bomen tot zeer laat in de avond.
9 Juli Corme – Ria de Camarinas. 18 mijl. 10-12 Juli Camarinas.
Korte tocht en na vier uurtjes zeilen lopen we deze bijna Noors aandoende Ria binnen. Prachtige naaldbomen omzoomen deze baai en overal geel witte stranden met uitstekende ankerplaatsen. Hier gaan we voor het stadje achter de beschutting van de havenpier voor anker. We liggen hier met zeker 9 Nederlandse boten uit La Coruna en we hebben afgesproken om een beachbarbecue gezamenlijk te houden en in de plaatselijke kroeg naar Nederland Spanje te gaan kijken. Inderdaad dat hebben we geweten. De wedstrijd was spannend, eerst hadden we zeker 100 Spaanse vijanden in de kroeg, zeker toen wij met zo’n 20 uitgedoste Nederlandse voetbalfans binnen stapte, maar na afloop hadden we 100 nieuwe Spaanse vrienden erbij gekregen en het was nog lang gezellig daar in Camarinas!! Ook de barbecue op het strand was een succes en erg gezellig. Tot laat in de avond lekker eten en drinken maar ook bijzonder om elkaar te leren kennen en de achtergronden van iedereen te horen.
13 Juli Camarinas – Ria de Muros Portosin 35 mijl.
Vandaag zeilen we langs de beroemde kaap, Finisterre naar d Ria de Muros. Vroeg vertrokken en samen met Liberty van Eric en Margreet passeren we deze 141 meter hoge kaap een mijlpaal op onze tocht naar het zuiden. Rustig weer, windje 3, aan de wind. Het eerste stuk hebben we de motor aan daarna lekker zeilen. De Ria de Muros is prachtig en geheel vrij van ondieptes. Ver binnen in de Ria meren we af in een kleine Marina, Portosin. Uitstekende Marina met een prachtig clubhuis. De volgende dag gaan we met de bus naar Santiago de Compostella. Een indrukwekkend oude stad, na Rome en Jeruzalem de derde belangrijkste christelijke pelgrimsstad. Overal zie je zeer oude kerken, kloosters en als topbezienswaardigheid de prachtige kathedraal met de tombe van St James. We bezoeken de Kathedraal en nemen deel aan de pelgrimmis van 12 uur die elke dag plaats vindt. De kerk zit dat tjokvol met pelgrims die te voet, per fiets of anders hierna toe gekomen zijn. Daarna lunchen we in de oude stad en lopen door de wirwar van kleine straatjes en genieten van de atmosfeer.
15 Juli Portosin – Muros 5 mijl.
Na een zeer kort tochtje ankeren we voor het pittoreske oude vissers dorpje Muros. Het heeft zeer nauwe kleine straatjes, prachtig geplaveid en met leuke pleintjes. Dit weekend is het feest want men viert hier The Fiesta de Virgin del Carmen. Dit feest viert men overal in Galicia maar hier gaat het gepaard met een enorm knalvuurwerk, op het plein tot diep in de nacht elke avond twee bands met oordovende muziek, het ronddragen van de maagd door de lokale bevolking , een varende parade van alles wat kan varen en sloep-roeien. En wij liggen daar midden in. Helaas slaan we de tweede avond door veel windstoten van ons anker en moeten we opnieuw ankeren. Tijdens deze manoeuvre ontdekken we een vieze brandlucht in de motorkamer en alle dashboard lampen gaan branden. Foute boel dus. Samen met Etienne van La Luna duik ik de motorkamer in en proberen we te achterhalen wat mis is. Etienne is zeer deskundig en volhardend maar we konden het probleem niet echt vinden. Achtertaf bleek Etienne op het juiste spoor gezeten te hebben en had bijna de veroorzaker gevonden, maar doordat het wel erg laat werd, zijn we gestopt met zoeken en hebben we besloten, de volgende dag, terug te zeilen naar de Marina van Portosin om daar de hulp in te roepen van een monteur.
17 Juli Muros – Portosin. 5 mijl.
Anker op en zeilend terug naar Portosin en zeilend de haven en box in. Helaas is het een feestdag en daarna weekend dus het wachten is tot maandag. Met behulp van de Marina, Carlos, een deskundige monteur gecharterd en deze verscheen om 11 uur. Ik had met behulp van een vertaalprogramma via internet in een aantal volzinnen in het Spaans het probleem op papier gezet en de alleen Spaans sprekende monteur het een en ander uitgelegd. Na een uur zoeken, denken we het probleem gevonden te hebben. Onze Volvo Penta Turbo diesel heeft een Turboklep die elektrisch aangedreven wordt door een bobine en daar zit een kortsluiting in. Ook Etienne dacht in deze richting, zeer goed! Samen hebben Carlos en ik zeker 2 uur zitten worstelen om 4 bouten los te krijgen, dit om dit onderdeel van het motorblok af te halen. Daarna ging Carlos er vandoor met de mededeling dat hij zijn best zou doen om dit onderdeel snel te bestellen en weer te monteren. Ook de dame van het hoofdkantoor kon niets zeggen hoe lang het een en ander ging duren. Wij rekenen op zeker een week als het al te leveren is. En daarna maar zien of de stinkende dynamo, die een flinke opdonder door de kortsluiting gekregen heeft, nog in orde is. Natuurlijk hebben we ook deze doorgemeten en hij functioneert nog goed. We liggen in deze mooie marina, de Spaanse zon schijnt, we hebben alle tijd en we gaan ervan uit dat manana ook een mooie dag gaat worden. Ondertussen lekker klussen, website bijhouden, lezen en de omgeving bezoeken. Tot manana.
18 – 28 Juli Portosin – Ria de Arosa – Sanxenxo – Ria de Vigo – Vigo. 35 en 20 Mijl.
In afwachting van onderdelen , de monteur zijn we heerlijk aan het relaxen en stollen in de omgeving. Ook bezoeken we de stad Noia met de bus, drinken veel koffie op leuke terrasjes en top was het bezoek in onze marina van de BiBi van Frans en Willemieke van der Stap. Frans is met drie vrienden, Jack, Eric en Ton vanuit Santander naar Portosin gevaren en gaan door naar Vigo. Daar wordt deze top bemanning ingeruild voor de vaste crew, Willemieke en kids. We hebben een uitgebreide borrel aan boord van Flying Swan en het bleef nog lang gezellig in de kuip. De monteur verscheen, plaatste een nieuwe bobine en na een fikse rekening was de klus geklaard. ( Denken we.) De volgende dag op weg naar Ria de Arosa, 35 mijl, plaats Sanxenxo. Toch weer een oliedrukmeter die raar doet en of de klus van de monteur succesvol is geweest daar wordt ernstig aan getwijfeld. We meren af in een super moderne marina met aan de wal de meest luxe lounge tenten, winkels en een prachtige boulevard. Tot laat in de nacht heerlijke disco muziek die de kooien van de zwaan behoorlijk doet schudden. Dus echte nachtrust is er niet bij. Onze nieuwe vrienden varen hier ook rond en via sms en mail steunen ze ons in de motorshit. We besluiten direct naar Vigo door te varen omdat daar mogelijk betere monteurs zijn en er ook een Volvo penta dealer is. We zeilen voorzichtig met prachtig weer en mooi uitzicht op de ria’s en de eilanden die voor deze ria’s liggen, Isla Ons en Islas Cies de Ria de Vigo in en meren af voor een nacht in de stadsmarina Real Club Nautico de Vigo en de volgende dag in de Marina Davina Sport die dicht bij de Volvo Penta dealer ligt. De Bibi heeft inmiddels van bemanning gewisseld en we gaan met de hele familie van de Stap heerlijk op een terras in de stad dineren. Bibi gaat verder richting Algarve en wij gaan na de reparatie klus langzaam ook die kant uit. In de Davina Sport Marina worden met veel handen en voeten werk aan de monteurs uitgelegd wat de problemen zijn en de zaak gaan ze oplossen, Manana !! Als rasechte toeristen maken we een leuke rondtocht met een open bus door deze grote stad. Regelmatig stappen we uit en genieten van parken en vergezichten. Een prima manier om zo Vigo te verkennen. Het is hier 33 graden en de zonnetent doet goede diensten. Vooral ‘s avonds is het heerlijk .We zitten in de kuip , een lekker briesje waait door de haven en tot laat een goed boek , wat koffie en een glaasje wijn. Wat kan het leven toch mooi zijn. Als het goed is wordt morgen, 28 juli, de turbo weer afgesteld en gaan we verder naar Bayona.
